Tijdens het beschrijven van nieuwe aanwinsten uit de Tweede Wereldoorlog kreeg ik een schrift in handen met teksten van liedjes en moppen uit de jaren 1940-1945. De teksten zijn geschreven door Adri Meindersma uit Huizum, twaalf jaar oud toen de oorlog uitbrak. Van hem zijn ook dertien dagboekschriften uit dezelfde periode bij Tresoar in bewaring gegeven.
Het is bekend dat humor tijdens de oorlog een belangrijke rol heeft gespeeld in het alledaagse leven van de bevolking. 'Lach en vergeet je zorgen', zo meldt Adri in zijn schrift.
Als je de moppen meer dan 65 jaar later leest dan valt het niet mee om ze grappig te vinden. Het is flauwheid troef, zoals de volgende:
"'t Is wedrennen van paarden en Sijs zit ook op de tribune. Aan iemand die naast hem zit vraagt hij: "Waar komen die paarden vandaan?" "Uit Engeland."
"En die wagentjes?." "Uit Amerika."
"En waar komt dan (....) het tuig vandaan?" "O, dat komt uit Duitsland."
Deze vind ik nog wel de beste:
"Hitler, Goebbels en Göring vliegen in een Messerschmitt boven ons land. Ze zien vol bewondering naar beneden. "Wat is dat Holland toch een mooi land", zegt Adolf, "alleen is het maar jammer dat we het volk niet op onze hand kunnen krijgen." "Ik denk dat ik daar wel wat op weet", zegt Goebbels. "Laten we nl. voor de mannen rookerskaarten, voor de vrouwen textielkaarten en voor de kinderen snoepkaarten uitgooien. Ik geloof dat we dan veel zullen winnen." Dit beamen ook de twee anderen. Daarop begint de piloot hartelijk te lachen. "Waarom lach je?", vraagt de Führer. "Nu", zegt de piloot, "dat zeg ik liever niet". "Wat, wil je het niet zeggen, je moet het zeggen", zegt de Führer. "Nu dan", zegt de piloot, "ik weet wel een middel om de hele wereld op onze hand te krijgen". "Hoe dan?", vraagt Adolf. "Dat middeltje moet ik weten." "Wel", zegt de piloot, "als ik jullie d'r alle drie uitgooide!"
dinsdag 30 november 2010
donderdag 25 november 2010
Tresoar met boerenmeid in hooiberg?
Het is altijd een merkwaardige ervaring als je een onbekend woord dat je 'voor het eerst' leest en er dan de betekenis van leert kennen, je datzelfde woord - meestal snel daarna - één of meerdere keren opnieuw onder ogen krijgt. Ik had die ervaring vorige week weer eens nadat ik voor ding 10 één van de artikelen over social bookmarking las. Het ging om het woord 'serendipiteit'. In een artikel op de website www.fontysmediatheek.nl, waarin wordt ingegaan op het verschil tussen taxonomie en folksonomie las ik de volgende zin, die één van de voordelen van het door gebruikers laten taggen van informatiebronnen aangeeft: "Ze helpen je overigens ook te vinden wat je niet zoekt of waarvan je je niet bewust was dat je het zocht (serendipity)". De omschrijving is neffens my nog mooier dan het woord zelf. Zo mooi, dat ik er meer over wilde weten.
Omdat het woord in het Engels werd gegeven heb ik eerst gezocht in het woordenboek Engels-Nederlands van K. ten Bruggencate (1974), waarin de volgende verklaring wordt gegeven: 'gave om prettige ontdekkingen te doen'. 'Gave' is een gaaf woord, waarvan de betekenis twee dingen suggereert. Ten eerste dat je het (= serendipiteit) kunt hebben, ten tweede dat de één het meer heeft dan de ander.
In het driedelige Groot woordenboek van de Nederlandse taal van Van Dale staat bij serendipiteit: 'gave om door toevalligheden en intelligentie iets te ontdekken waar men niet naar op zoek was.' Intelligentie speelt dus ook een rol. Dat blijkt ook wel uit sommige uitvindingen die zijn gedaan, en waarbij het toeval een grote rol speelde. Het bekendste voorbeeld is waarschijnlijk de uitvinding van penicilline. Op Wikipedia staat daarover: 'Terwijl [Alexander] Fleming zijn laboratorium opruimde, viel hem op dat een schimmel zich gevestigd had op een kweekplaat met kolonies stafvlokokkenbacteriën en dat rondom die schimmel een zone lag waarin de bacteriën niet groeiden. Later analyseerde hij de door de schimmel uitgescheiden stof en dit bleek penicilline te zijn. Deze waarneming was voor Fleming waarschijnlijk al door tientallen anderen gedaan; maar Fleming was wel de eerste die erbij stilstond.'
Dezelfde bron noemt o.a. het theezakje, Viagra en vloeipapier als andere toevallige uitvindingen.
De oorsprong van het woord ligt in de Engelse taal. In de 18de eeuw gebruikte Horace Walpole het in een brief waarin hij vertelde over een verhaal over 'de drie prinsen van Serendip', die toevallige ontdekkingen deden (Serendip is de oude benaming voor Sri Lanka). Inmiddels wordt of is het woord gebruikt in website-adressen (o.a. www.serendipiteit.com), als naam voor een reisorganisatie en als titel voor een film.
En toen las ik in de VPRO-gids van vorige week een interview met Aleks (Aleksandra) Krotoski. De Amerikaanse wetenschapper presenteert een programma voor de BBC over het Internet en de gevolgen daarvan voor de mens. Boven het artikel stond als citaat : '(...) We verliezen het gevoel van serendipiteit, van gelukkig toeval'. Om haar verhaal naar Tresoar te vertalen, de bezoeker die vroeger dagenlang achter een filmreader zat om bv. de Leeuwarder Courant op een bepaald onderwerp door te nemen, vond geregeld berichten waar hij niet naar op zoek was, maar die hem wel (blij) verrasten. Met de digitale LC word je direct naar de artikelen geleid waar het opgegeven zoekwoord in voorkomt. De kans om verrast te worden is daarmee een stuk kleiner geworden. Neffens my is dat ook wel zo, maar aan de andere kant ...., door social bookmarking kun je óók worden verrast. Zie hiervoor mijn vorige blogbericht.
Wat zou Tresoar met serendipiteit kunnen? In een toekomst waarin de broekriem waarschijnlijk aangehaald zal moeten worden zou een gave om prettige dingen te ontdekken extra welkom kunnen zijn. Meer concreet denk ik eerst aan onze bezoeker die toch wel eens een (geluks)gevoel van serendipiteit moet hebben (gehad). En ik denk dan aan Proefballonnetje 1 van Pi. Wellicht is hier iets te combineren?
Ik sluit af met met een opmerking door de Nederlandse onderzoeker P. van Andel. Hij heeft serendipiteit ooit omschreven als het zoeken naar een speld in een hooiberg, en eruit rollen met een boerenmeid. Van Andel kan het weten, want hij is serendipitoloog.
Omdat het woord in het Engels werd gegeven heb ik eerst gezocht in het woordenboek Engels-Nederlands van K. ten Bruggencate (1974), waarin de volgende verklaring wordt gegeven: 'gave om prettige ontdekkingen te doen'. 'Gave' is een gaaf woord, waarvan de betekenis twee dingen suggereert. Ten eerste dat je het (= serendipiteit) kunt hebben, ten tweede dat de één het meer heeft dan de ander.
In het driedelige Groot woordenboek van de Nederlandse taal van Van Dale staat bij serendipiteit: 'gave om door toevalligheden en intelligentie iets te ontdekken waar men niet naar op zoek was.' Intelligentie speelt dus ook een rol. Dat blijkt ook wel uit sommige uitvindingen die zijn gedaan, en waarbij het toeval een grote rol speelde. Het bekendste voorbeeld is waarschijnlijk de uitvinding van penicilline. Op Wikipedia staat daarover: 'Terwijl [Alexander] Fleming zijn laboratorium opruimde, viel hem op dat een schimmel zich gevestigd had op een kweekplaat met kolonies stafvlokokkenbacteriën en dat rondom die schimmel een zone lag waarin de bacteriën niet groeiden. Later analyseerde hij de door de schimmel uitgescheiden stof en dit bleek penicilline te zijn. Deze waarneming was voor Fleming waarschijnlijk al door tientallen anderen gedaan; maar Fleming was wel de eerste die erbij stilstond.'
Dezelfde bron noemt o.a. het theezakje, Viagra en vloeipapier als andere toevallige uitvindingen.
De oorsprong van het woord ligt in de Engelse taal. In de 18de eeuw gebruikte Horace Walpole het in een brief waarin hij vertelde over een verhaal over 'de drie prinsen van Serendip', die toevallige ontdekkingen deden (Serendip is de oude benaming voor Sri Lanka). Inmiddels wordt of is het woord gebruikt in website-adressen (o.a. www.serendipiteit.com), als naam voor een reisorganisatie en als titel voor een film.
Bron: www.cinemagia.ro
En toen las ik in de VPRO-gids van vorige week een interview met Aleks (Aleksandra) Krotoski. De Amerikaanse wetenschapper presenteert een programma voor de BBC over het Internet en de gevolgen daarvan voor de mens. Boven het artikel stond als citaat : '(...) We verliezen het gevoel van serendipiteit, van gelukkig toeval'. Om haar verhaal naar Tresoar te vertalen, de bezoeker die vroeger dagenlang achter een filmreader zat om bv. de Leeuwarder Courant op een bepaald onderwerp door te nemen, vond geregeld berichten waar hij niet naar op zoek was, maar die hem wel (blij) verrasten. Met de digitale LC word je direct naar de artikelen geleid waar het opgegeven zoekwoord in voorkomt. De kans om verrast te worden is daarmee een stuk kleiner geworden. Neffens my is dat ook wel zo, maar aan de andere kant ...., door social bookmarking kun je óók worden verrast. Zie hiervoor mijn vorige blogbericht.
Wat zou Tresoar met serendipiteit kunnen? In een toekomst waarin de broekriem waarschijnlijk aangehaald zal moeten worden zou een gave om prettige dingen te ontdekken extra welkom kunnen zijn. Meer concreet denk ik eerst aan onze bezoeker die toch wel eens een (geluks)gevoel van serendipiteit moet hebben (gehad). En ik denk dan aan Proefballonnetje 1 van Pi. Wellicht is hier iets te combineren?
Ik sluit af met met een opmerking door de Nederlandse onderzoeker P. van Andel. Hij heeft serendipiteit ooit omschreven als het zoeken naar een speld in een hooiberg, en eruit rollen met een boerenmeid. Van Andel kan het weten, want hij is serendipitoloog.
zondag 21 november 2010
Eén tag voor twee liefhebberijen
In mijn vorige bericht schreef ik over verschillende tagbenamingen voor één het hetzelfde onderwerp, zoals bv. de Tweede Wereldoorlog (getagd met o.a. 'Tweede_Wereldoorlog', 'wo2' en 'woii'). Het omgekeerde komt - uiteraard - ook voor; eenzelfde tag met verschillende
betekenissen. Soms levert dat verrassende vondsten op. Als
geïnteresseerde in de geschiedenis van de motorsport probeer ik bij
nieuwe zoekmogelijkheden vaak even uit of dat ook interessante
informatie en/of mooie plaatjes oplevert. Zo zocht ik in Flickr The
Commons op 'TT Assen' met de volgende foto als resultaat:
Beide foto's zijn overigens in 1967 gemaakt.
Bron: Flickr.
Het
bijschrift luidt: 'TT Assen. Katayama (Japan) Suzuki'.
De tags die zijn toegevoegd zijn: 'Nationaal
Archief', 'Japan', 'Suzuki', 'TT', 'Assen', '4' en 'Katayama'.
De eerste
motortag die ik uitprobeer is Suzuki en dat levert de volgende foto op,
ook een snelheidsduivel, maar toch een andere dan ik had verwacht.
Bron: Flickr
En toch was ik meer blij verrast dan teleurgesteld, want ook
schaatsenrijden is één van mijn liefhebberijen. Ik was
overigens niet de eerste die werd teleurgesteld/verrast, getuige het volgende
commentaar van patrick.judge42:
'Where's me motorbike?'
vrijdag 19 november 2010
Delicious, wat een heerlijk ding!
Eén van de zaken waar ik tot deze week vaak mee zat te knoeien waren mijn favorieten, c.q. bookmarks. Maar dat is nu dus mooi verleden tijd. Delicious ís delicious. Wat een uitvinding.
Het probleem met mijn favorieten was tweeërlei van aard. In de eerste plaats was het de browser. Standaard werk ik met Mozilla Firefox. Nieuwe versies van deze browser verwijder(d)en echter steevast alle aangemaakte favorieten. Er is een mogelijkheid om die veilig te stellen, maar dat was elke keer weer een hele krachtsinspanning. 'Moeilijker kunnen we het niet maken', moeten de bedenkers hebben gedacht. Ik liet die actie dan ook vaak achterwege, met als gevolg weer een lege favorietenmap.
Zoals gezegd werk ik meestal met Firefox, maar sommige websites laten zich met Firefox niet (goed) bekijken en in zo'n geval opende ik Internet Explorer. Het gevolg is dat ik bij beide browsers een serie favorieten heb aangemaakt. Nu hoorde ik eerder deze week dat de mogelijkheid bestaat om de favorieten bij MF en IE te synchroniseren, m.a.w. ongeacht de browser zou je dan altijd over dezelfde favorieten kunnen beschikken.
Dat is mooi, maar ik had inmiddels kennis gemaakt met Delicious en ik had al snel in de gaten dat dit een goede oplossing zou bieden voor de bovengeschetste problemen en bovendien nog veel extra mogelijkheden heeft.
Het importeren van de al aangemaakte favorieten vanuit Firefox en Explorer ging niet echt vlekkeloos en niet op zo'n manier dat ik nu kan zeggen, 'zo doe je dat'. Het zijn van die acties, waarbij je van alles uitprobeert, vele wegen doodlopen en dan opeens lukt het. Maar om dan later te zeggen wélke wegen doodlopen en wélke de oplossing heeft gebracht...... Ik besef dat ik wat dat betreft niet de ideale coach ben.
Kortom, het heeft wat tijd gekost, maar dan heb je ook wat. Het resultaat is te zien op www.delicious.com/otto.kuipers. Alle geïmporteerde links heb ik gecheckt, beoordeeld en eventueel verwijderd zodat ik nu in ieder geval een up to date favorietenbestand heb.
Bovendien kan ik nu overal mijn favorieten te voorschijn halen.
Of het sociale aspect een groot voordeel is weet ik zo net nog niet. Ik heb een abonnement genomen op url's waaraan de tag 'Tweede_Wereldoorlog' is toegekend. Het resultaat is dan meteen zo overweldigend dat ik eenzelfde gevoel krijg als na het instellen van RSS-feeds. Maar je kunt uiteraard ook op een moment dat het je past via de tags over de delicioussites surfen.
Het door iedereen laten toekennen van tags vraagt om problemen, zou je zo zeggen. Neem nu de Tweede Wereldoorlog. Ik heb daarvoor de tag 'Tweede_Wereldoorlog' gebruikt. Alleen voor deze benaming heb ik al vier verschillende schrijfwijzen gezien. Naast de door mij gebruikte zijn dat 'Tweede-Wereldoorlog', 'wo2' en 'woii'. Een groot probleem is dat niet want deze alternatieven worden onderaan bij Everyone's Related Tags weergegeven.
Je kunt ook gericht zoeken op alle in Delicious opgenomen en met een bepaalde tag toegekende websites. De url moet dan beginnen met: http://www.delicious.com/tag/.
Wil je zoeken op alle websites waaraan de tag Tweede_Wereldoorlog is toegekend dan kan dat dus op de volgende wijze: http://www.delicious.com/tag/tweede_wereldoorlog.
Zoeken op een combinatie van tags kan ook. Gebruik dan het +-teken.
Bijvoorbeeld: http://www.delicious.com/tag/tweede_wereldoorlog+onderwijs
Het probleem met mijn favorieten was tweeërlei van aard. In de eerste plaats was het de browser. Standaard werk ik met Mozilla Firefox. Nieuwe versies van deze browser verwijder(d)en echter steevast alle aangemaakte favorieten. Er is een mogelijkheid om die veilig te stellen, maar dat was elke keer weer een hele krachtsinspanning. 'Moeilijker kunnen we het niet maken', moeten de bedenkers hebben gedacht. Ik liet die actie dan ook vaak achterwege, met als gevolg weer een lege favorietenmap.
Zoals gezegd werk ik meestal met Firefox, maar sommige websites laten zich met Firefox niet (goed) bekijken en in zo'n geval opende ik Internet Explorer. Het gevolg is dat ik bij beide browsers een serie favorieten heb aangemaakt. Nu hoorde ik eerder deze week dat de mogelijkheid bestaat om de favorieten bij MF en IE te synchroniseren, m.a.w. ongeacht de browser zou je dan altijd over dezelfde favorieten kunnen beschikken.
Dat is mooi, maar ik had inmiddels kennis gemaakt met Delicious en ik had al snel in de gaten dat dit een goede oplossing zou bieden voor de bovengeschetste problemen en bovendien nog veel extra mogelijkheden heeft.
Het importeren van de al aangemaakte favorieten vanuit Firefox en Explorer ging niet echt vlekkeloos en niet op zo'n manier dat ik nu kan zeggen, 'zo doe je dat'. Het zijn van die acties, waarbij je van alles uitprobeert, vele wegen doodlopen en dan opeens lukt het. Maar om dan later te zeggen wélke wegen doodlopen en wélke de oplossing heeft gebracht...... Ik besef dat ik wat dat betreft niet de ideale coach ben.
Kortom, het heeft wat tijd gekost, maar dan heb je ook wat. Het resultaat is te zien op www.delicious.com/otto.kuipers. Alle geïmporteerde links heb ik gecheckt, beoordeeld en eventueel verwijderd zodat ik nu in ieder geval een up to date favorietenbestand heb.
Bovendien kan ik nu overal mijn favorieten te voorschijn halen.
Of het sociale aspect een groot voordeel is weet ik zo net nog niet. Ik heb een abonnement genomen op url's waaraan de tag 'Tweede_Wereldoorlog' is toegekend. Het resultaat is dan meteen zo overweldigend dat ik eenzelfde gevoel krijg als na het instellen van RSS-feeds. Maar je kunt uiteraard ook op een moment dat het je past via de tags over de delicioussites surfen.
Het door iedereen laten toekennen van tags vraagt om problemen, zou je zo zeggen. Neem nu de Tweede Wereldoorlog. Ik heb daarvoor de tag 'Tweede_Wereldoorlog' gebruikt. Alleen voor deze benaming heb ik al vier verschillende schrijfwijzen gezien. Naast de door mij gebruikte zijn dat 'Tweede-Wereldoorlog', 'wo2' en 'woii'. Een groot probleem is dat niet want deze alternatieven worden onderaan bij Everyone's Related Tags weergegeven.
Je kunt ook gericht zoeken op alle in Delicious opgenomen en met een bepaalde tag toegekende websites. De url moet dan beginnen met: http://www.delicious.com/tag/.
Wil je zoeken op alle websites waaraan de tag Tweede_Wereldoorlog is toegekend dan kan dat dus op de volgende wijze: http://www.delicious.com/tag/tweede_wereldoorlog.
Zoeken op een combinatie van tags kan ook. Gebruik dan het +-teken.
Bijvoorbeeld: http://www.delicious.com/tag/tweede_wereldoorlog+onderwijs
vrijdag 12 november 2010
Eind goed al goed? Nog een keer over Flickr
In mijn vorig bericht over Flickr heb ik nogal wat vraagtekens gezet bij de kwaliteit van de toegankelijkheid van Flickr-foto's. De gegevens bij de foto's zijn (te) vaak onvolledig, tegenstrijdig of onjuist.
Twee jaar geleden werden als proef door het Nationaal Archief, in samenwerking met Spaarnestad Photo, zo'n 800 foto's op Flickr The Commons gezet, met de bedoeling te kijken wat de Flickrbezoeker zou kunnen betekenen voor een betere toegankelijkheid van de foto's. Aan belangstelling heeft het in de pilotperiode van zes maanden (oktober 2008- april 2009) niet ontbroken: meer dan 1 miljoen pageviews, bijna 2000 commentaren (d.w.z. een gemiddelde van drie commentaren per foto) en ruim 6800 tags was een mooi resultaat. Toch was men niet echt tevreden. Uiteraard wel wat het publieksbereik betreft. De genoemde cijfers spreken wat dat betreft boekdelen.
Nadere analyse van de toegevoegde gegevens leerde echter dat deze meestal geen relevante informatie betreffende het afgebeelde bevatten. Van maar 30 foto's werden de beschrijvingen uiteindelijk gewijzigd. Dat betekent dat niet meer dan 3 % van de commentaren waardevolle informatie bevatte.
In een paar gevallen vond men de informatie ongepast. Eén commentaar is om die reden verwijderd. In één geval werd zelfs de foto verwijderd: 'Zo is een foto uit de Tweede Wereldoorlog met als oorspronkelijke beschrijving Landoorlog Oostfront: Duitse stoottroepen vuren met geweren en mitrailleurs op Russische stellingen nabij Leningrad van Flickr verwijderd wegens dubieuze discussies tussen Russische Flickrgebruikers', aldus het Evaluatieverslag Taking Pictures to the Public.
Toch wil ik dit bericht eindigen als een goede romantische film, gelukkig dus.
Eén van de series foto's die het Nationaal Archief op Flickr zette had als thema emigratie.
Onderstaande was één uit die serie.
Volgens het bijschrift gaat het om Adriana Zevenbergen (rechts op de foto). Zij was de 100.000ste naoorlogse Nederlandse migrant en koopt op de foto een bloemkool bij mevrouw Wilhelmina Hofstede. De foto is in maart 1959 gemaakt in de Australische havenplaats Geelong.
Niets bijzonders, zo op het eerste gezicht, maar de foto leverde nogal wat commentaren op zoals 'Ja hoor! een bloemkool!' en 'Integreren ho maar'.
Eind 2008 werd evenwel de volgende reactie geplaatst: 'I notice that there is an Aussie named Kelly Zevenbergen on Facebook -- who could, I'm guessing, be this woman's granddaughter? (.....)'
Twee maanden later bleek wat een web2.0-community al niet vermag te doen. Deze persoon (inderdaad de kleindochter) meldde zich op Flickr: ‘I am kelly zevenbergen, the person you refer to on facebook, and yes, Adrianna was my grandmother. suprisingly you guessed well, there are many zevenbergens in australia, but I am her grand-daughter’.
Het Nationaal Archief maakte graag van de mogelijkheid gebruik om haar te wijzen op online bronnen van het NA.
Twee jaar geleden werden als proef door het Nationaal Archief, in samenwerking met Spaarnestad Photo, zo'n 800 foto's op Flickr The Commons gezet, met de bedoeling te kijken wat de Flickrbezoeker zou kunnen betekenen voor een betere toegankelijkheid van de foto's. Aan belangstelling heeft het in de pilotperiode van zes maanden (oktober 2008- april 2009) niet ontbroken: meer dan 1 miljoen pageviews, bijna 2000 commentaren (d.w.z. een gemiddelde van drie commentaren per foto) en ruim 6800 tags was een mooi resultaat. Toch was men niet echt tevreden. Uiteraard wel wat het publieksbereik betreft. De genoemde cijfers spreken wat dat betreft boekdelen.
Nadere analyse van de toegevoegde gegevens leerde echter dat deze meestal geen relevante informatie betreffende het afgebeelde bevatten. Van maar 30 foto's werden de beschrijvingen uiteindelijk gewijzigd. Dat betekent dat niet meer dan 3 % van de commentaren waardevolle informatie bevatte.
In een paar gevallen vond men de informatie ongepast. Eén commentaar is om die reden verwijderd. In één geval werd zelfs de foto verwijderd: 'Zo is een foto uit de Tweede Wereldoorlog met als oorspronkelijke beschrijving Landoorlog Oostfront: Duitse stoottroepen vuren met geweren en mitrailleurs op Russische stellingen nabij Leningrad van Flickr verwijderd wegens dubieuze discussies tussen Russische Flickrgebruikers', aldus het Evaluatieverslag Taking Pictures to the Public.
Toch wil ik dit bericht eindigen als een goede romantische film, gelukkig dus.
Eén van de series foto's die het Nationaal Archief op Flickr zette had als thema emigratie.
Onderstaande was één uit die serie.
Bron: www.flickr.com
Volgens het bijschrift gaat het om Adriana Zevenbergen (rechts op de foto). Zij was de 100.000ste naoorlogse Nederlandse migrant en koopt op de foto een bloemkool bij mevrouw Wilhelmina Hofstede. De foto is in maart 1959 gemaakt in de Australische havenplaats Geelong.
Niets bijzonders, zo op het eerste gezicht, maar de foto leverde nogal wat commentaren op zoals 'Ja hoor! een bloemkool!' en 'Integreren ho maar'.
Eind 2008 werd evenwel de volgende reactie geplaatst: 'I notice that there is an Aussie named Kelly Zevenbergen on Facebook -- who could, I'm guessing, be this woman's granddaughter? (.....)'
Twee maanden later bleek wat een web2.0-community al niet vermag te doen. Deze persoon (inderdaad de kleindochter) meldde zich op Flickr: ‘I am kelly zevenbergen, the person you refer to on facebook, and yes, Adrianna was my grandmother. suprisingly you guessed well, there are many zevenbergens in australia, but I am her grand-daughter’.
Het Nationaal Archief maakte graag van de mogelijkheid gebruik om haar te wijzen op online bronnen van het NA.
woensdag 10 november 2010
Zijperveld in Friesland, oftewel denkend over Flickr
Via het blog van Baan8 las ik de informatieve vergelijking Flickr of Picasa. Mijn conclusie na lezing is dat er niet een echte winnaar is. Het is maar wat je uitgangspunt is en wat je wensen zijn. De vergelijking betreft overigens alleen het uploaden, opslaan, ordenen en delen van eigen foto's. En daar gaat het mij niet echt om. Ik kijk er meer naar vanuit het perspectief van de gebruiker die op zoek is naar foto's. En dan is Flickr de onomstotelijke winnaar, gewoon omdat daar neffens my veel meer foto's op staan. Neffens my, want aantallen kan ik zo niet boven water krijgen. Zoekacties leveren in Flickr in ieder geval vaak een veelvoud aan resultaten op in vergelijking met dezelfde zoekactie in Picasa. Zoekend op bv. "OBA Amsterdam" levert in Picasa ruim 1300 resultaten op, in Flickr meer dan 3200. En toch ..... dat is niet altijd zo! Een paar Friese voorbeelden:
Vuurtoren Ameland
Picasa: 304; Flickr:360
Haven Harlingen
Picasa: 814, Flickr: 981
Waterpoort Sneek
Picasa 746, Flickr: 205
Kortom, de verschillen zijn toch minder groot dan je zou verwachten en soms geeft Picasa dus zelfs beduidend meer resultaten dan Flickr. De volgende vraag kwam dan ook even bij me op: zou het gebruik van Picasa en Flickr per regio verschillen?
Vooraf moest ik eigenlijk niets van Flickr hebben. Alleen de naam al. Mijn eerste associatie is die met het werkwoord flikkeren. En dat is ook wat er eigenlijk gebeurt. Dagelijks worden er een paar miljoen foto's op de website geflikkerd zonder (voldoende en altijd juiste) context. Ook gerenommeerde instellingen doen hieraan mee.
Toegegeven, er zitten prachtige plaatjes tussen, en het is dan ook mooi dat die voor de hele wereld beschikbaar zijn, maar de toegankelijkheid is vaak belabberd door onvolledige, tegenstrijdige en soms zelfs foutieve bijschriften. Neem nu de volgende foto uit de Collectie Spaarnestad die door het Nationaal Archief op Flickr is gezet.
Ik vond deze foto door in The Commons te zoeken op 'Friesland'. Veel leverde dat niet op, acht afbeeldingen in totaal. Maar één daarvan heeft zeker betrekking op 'ons' Friesland, een foto van een molen bij Grou. En de bovenstaande foto dan?
Het bijschrift ervan luidt:
Zijperveld in Friesland? Een mooie naam, maar het klinkt niet Fries. Het lijkt eerder een toponiem voor een stukje land bij Zijpe in Zeeland. Nu is het in dit geval mooi dat de foto ook een Engelstalig bijschrift bevat met zowel minder, andere als meer informatie! Is de datum in het Nederlands onbekend, volgens de Engelse tekst is de foto in juli 1953 gemaakt. Belangrijker - voor de plaatsbepaling - is de mededeling dat de foto in Zijperkerk is gemaakt. Zijperkerk? Dat lijkt al dichter in de buurt te komen. Dat heeft in ieder geval veel weg van Rijperkerk. Als ik het landschap op de foto bekijk denk ik niet meteen aan Rijperkerk, maar het zou kunnen.
Kortom, foto en bijschrift roepen veel vragen op. Aan de andere kant heeft het juist inspiratie geleverd voor een blogbericht. Dat dan weer wel, zou ik pi willen nazeggen, Wordt vervolgd.
Vuurtoren Ameland
Picasa: 304; Flickr:360
Haven Harlingen
Picasa: 814, Flickr: 981
Waterpoort Sneek
Picasa 746, Flickr: 205
Kortom, de verschillen zijn toch minder groot dan je zou verwachten en soms geeft Picasa dus zelfs beduidend meer resultaten dan Flickr. De volgende vraag kwam dan ook even bij me op: zou het gebruik van Picasa en Flickr per regio verschillen?
Vooraf moest ik eigenlijk niets van Flickr hebben. Alleen de naam al. Mijn eerste associatie is die met het werkwoord flikkeren. En dat is ook wat er eigenlijk gebeurt. Dagelijks worden er een paar miljoen foto's op de website geflikkerd zonder (voldoende en altijd juiste) context. Ook gerenommeerde instellingen doen hieraan mee.
Toegegeven, er zitten prachtige plaatjes tussen, en het is dan ook mooi dat die voor de hele wereld beschikbaar zijn, maar de toegankelijkheid is vaak belabberd door onvolledige, tegenstrijdige en soms zelfs foutieve bijschriften. Neem nu de volgende foto uit de Collectie Spaarnestad die door het Nationaal Archief op Flickr is gezet.
Bron: www.flickr.com
Ik vond deze foto door in The Commons te zoeken op 'Friesland'. Veel leverde dat niet op, acht afbeeldingen in totaal. Maar één daarvan heeft zeker betrekking op 'ons' Friesland, een foto van een molen bij Grou. En de bovenstaande foto dan?
Het bijschrift ervan luidt:
'Redden van hooi na zware regen / Dutch farmer saving hay after heavy rainfall
Boer Visser uit
Zijperveld (Friesland) bezig met het redden van het kletsnatte hooi na
hevige regenval. Nederland, Zijperveld, datum onbekend.
Heavy
rainfall in the Netherlands. Farmer saving hay. Zijperkerk, the
Netherlands, July 1953.'
Zijperveld in Friesland? Een mooie naam, maar het klinkt niet Fries. Het lijkt eerder een toponiem voor een stukje land bij Zijpe in Zeeland. Nu is het in dit geval mooi dat de foto ook een Engelstalig bijschrift bevat met zowel minder, andere als meer informatie! Is de datum in het Nederlands onbekend, volgens de Engelse tekst is de foto in juli 1953 gemaakt. Belangrijker - voor de plaatsbepaling - is de mededeling dat de foto in Zijperkerk is gemaakt. Zijperkerk? Dat lijkt al dichter in de buurt te komen. Dat heeft in ieder geval veel weg van Rijperkerk. Als ik het landschap op de foto bekijk denk ik niet meteen aan Rijperkerk, maar het zou kunnen.
Kortom, foto en bijschrift roepen veel vragen op. Aan de andere kant heeft het juist inspiratie geleverd voor een blogbericht. Dat dan weer wel, zou ik pi willen nazeggen, Wordt vervolgd.
maandag 8 november 2010
80 jaar geleden
In het weekend heb ik geprobeerd een filmpje op mijn blog te zetten, maar helaas, wel allemaal codes op het scherm maar geen bewegend beeld. Dus nu met hulp van medecoach Inge nog eens geprobeerd en zie het resultaat.
Het filmpje betreft de mooiste en knapste lachscène die ik ooit op tv heb gezien. Het gaat om de Dikke en de Dunne (Laurel and Hardy) uit hun film Blotto uit 1930. Deze scène zit aan het eind van de film.
Het verhaal is in grote lijnen als volgt. Het duo heeft het plan opgevat om zich buitenshuis eens flink te bezatten. De Dunne moet zich daarvoor wel eerst uit de echtelijke ketenen weten te bevrijden. Dat lukt, met medeneming van een fles sterke drank, zo denkt hij. Hij weet echter niet dat zijn vrouw weet heeft van de snode plannen van het tweetal en dat zij de fles heeft geleegd en weer heeft gevuld met koude thee en allerlei andere ingrediënten.
In de Rainbow Club mist de 'sterke drank' zijn uitwerking echter niet. Kijk, geniet en ........
Het filmpje betreft de mooiste en knapste lachscène die ik ooit op tv heb gezien. Het gaat om de Dikke en de Dunne (Laurel and Hardy) uit hun film Blotto uit 1930. Deze scène zit aan het eind van de film.
Het verhaal is in grote lijnen als volgt. Het duo heeft het plan opgevat om zich buitenshuis eens flink te bezatten. De Dunne moet zich daarvoor wel eerst uit de echtelijke ketenen weten te bevrijden. Dat lukt, met medeneming van een fles sterke drank, zo denkt hij. Hij weet echter niet dat zijn vrouw weet heeft van de snode plannen van het tweetal en dat zij de fles heeft geleegd en weer heeft gevuld met koude thee en allerlei andere ingrediënten.
In de Rainbow Club mist de 'sterke drank' zijn uitwerking echter niet. Kijk, geniet en ........
zaterdag 6 november 2010
Denkend over RSS
De voordelen van RSS zijn groter dan de nadelen, tenminste als we afgaan op de twee volgende zoekacties in Google. Zoeken op "voordelen van RSS" levert bijna acht keer zoveel (65.900) hits op dan de zoekactie "nadelen van RSS" (8710).
Mijn mening over RSS is echter niet echt veranderd sinds het plaatsen van mijn blogbericht Really Superfluous Stuff. Het is net als met het huishoudboekje. Als je alles koopt wat voordelig is dan kom je ook niet uit. Of is dit wat een kromme vergelijking?
In ieder geval, ik heb me zoals gezegd via Google Alerts geabonneerd op berichten met daarin de woorden 'Tweede Wereldoorlog archieven'. Daarnaast heb ik een tweede abonnement genomen op de woorden 'Tweede Wereldoorlog bronnen'. De stand van zaken is nu dat ik een aparte emailmap heb waarin ik deze berichten opsla. Nog geen 10 % ervan heb ik bekeken. In de emails die ik heb doorgenomen zitten regelmatig berichten die interessant genoeg zijn om kennis van te nemen. En dat is nu juist het punt. Het is te goed om zo maar weg te gooien en teveel om in de beschikbare tijd door te nemen. Toch verwacht ik dat ik in een opruimbui voor het eerste zal kiezen.
Kortom, voor mezelf, als medewerker van Tresoar, zie ik RSS niet als een bruikbare toepassing om informatie te verkrijgen.
Als ik in de huid van een onderzoeker kruip liggen de zaken anders. Het gebruik van de RSS-feed voor nieuwe aanwinsten in de bibliotheek op onze website geeft al aan dat de behoefte er aan bestaat. We zouden daar best nog meer mee kunnen doen. Een mooi voorbeeld vind ik de Genlias Monitor op de website van Bob Coret. Hiermee kun je je abonneren op nieuwe genealogische gegevens betreffende een bepaalde familienaam op de website van Genlias. Het zou mooi zijn als bezoekers van de website van Tresoar ook een RSS-feed kunnen instellen voor alle nieuwe, online gezette gegevens over een persoon, plaats of onderwerp.
vrijdag 5 november 2010
Denkend over blogs
Bloggende bibliotheken, archieven, documentatiecentra zijn in
Nederland op de vingers van één hand te tellen. In België lijkt men wat
dat betreft verder, in ieder geval in de bibliotheekwereld, of heb ik
het mis?
Ik heb een paar Nederlandse blogs bekeken, die van de bibliotheek in Vlissingen en die van het Gelders Archief. Beide zijn qua inhoud zeer gevarieerd. Die van Vlissingen bevat artikelen betreffende film, vegetarisch eten, een muziekquiz en Wiki Loves Bieb. Bij elk artikel wordt een link gelegd naar (de collectie van) de bibliotheek.
Ook het weblog van het Gelders archief kent een grote verscheidenheid aan onderwerpen. Toch verschillen beide blogs wel van elkaar. Afgezien van de lay-out (die van Vlissingen vind ik een stuk onrustiger en daardoor minder plezierig leesbaar dan die van het Gelders Archief) bevat de bibliotheekblog ook veel berichten over producten die de instelling levert en activiteiten die ze ontwikkelt. Bij het weblog van het Gelders Archief ligt de nadruk meer op organisatorische en beheersaspecten zoals beveiliging, bezuinigingen, toegankelijk maken van collectie-onderdelen enz. Mijn eigen voorkeur gaat naar het laatste uit. Berichten over producten en activiteiten lijken erg op de nieuwsberichten die we zelf op de website van Tresoar zetten en die vind ik daarom minder geschikt voor een blog. Het ideale weblog van een publieksinstelling voldoet neffens my aan de volgende eisen:
Voor Tresoar zie ik een blog, zoals ik dat boven heb beschreven, dan ook als een goede mogelijkheid om het contact met de gebruiker te verbeteren.
Kent iemand nog andere voorbeelden van blogs van Tresoar-gelijkende instellingen waarbij dat contact met de gebruiker een belangrijk element vormt?
Om dit bericht niet te lang te maken zal ik later ingaan op RSS en Flickr.
Ik heb een paar Nederlandse blogs bekeken, die van de bibliotheek in Vlissingen en die van het Gelders Archief. Beide zijn qua inhoud zeer gevarieerd. Die van Vlissingen bevat artikelen betreffende film, vegetarisch eten, een muziekquiz en Wiki Loves Bieb. Bij elk artikel wordt een link gelegd naar (de collectie van) de bibliotheek.
Ook het weblog van het Gelders archief kent een grote verscheidenheid aan onderwerpen. Toch verschillen beide blogs wel van elkaar. Afgezien van de lay-out (die van Vlissingen vind ik een stuk onrustiger en daardoor minder plezierig leesbaar dan die van het Gelders Archief) bevat de bibliotheekblog ook veel berichten over producten die de instelling levert en activiteiten die ze ontwikkelt. Bij het weblog van het Gelders Archief ligt de nadruk meer op organisatorische en beheersaspecten zoals beveiliging, bezuinigingen, toegankelijk maken van collectie-onderdelen enz. Mijn eigen voorkeur gaat naar het laatste uit. Berichten over producten en activiteiten lijken erg op de nieuwsberichten die we zelf op de website van Tresoar zetten en die vind ik daarom minder geschikt voor een blog. Het ideale weblog van een publieksinstelling voldoet neffens my aan de volgende eisen:
- het is goed geschreven in een begrijpelijke en leesbare taal voor iedereen die gebruik maakt van de informatie die de instelling biedt en/of die de instelling met belangstelling volgt;
- het bevat persoonlijke ervaringen van een medewerker óf achtergrondinformatie rond actuele zaken die het publiek (indirect) raken;
- het is niet te lang
Voor Tresoar zie ik een blog, zoals ik dat boven heb beschreven, dan ook als een goede mogelijkheid om het contact met de gebruiker te verbeteren.
Kent iemand nog andere voorbeelden van blogs van Tresoar-gelijkende instellingen waarbij dat contact met de gebruiker een belangrijk element vormt?
Om dit bericht niet te lang te maken zal ik later ingaan op RSS en Flickr.
dinsdag 2 november 2010
Bewerken van foto's
Op de kentekenwebsite van Tresoar staan inmiddels bijna 2500 foto's van auto's, motorfietsen en andere gemotoriseerde voertuigen van vóór 1957. Wekelijks krijgen we nog foto's en ook verhalen toegestuurd. Bovenstaande foto hebben we in zwart-wit aangeleverd gekregen. Met behulp van verschillende mogelijkheden op de website www.fotoaanpassen.nl heb ik er deze foto van gemaakt.
Uit de bijgeleverde informatie weten we dat de man achter de Engelse Douglas-motor Johannes Brouwer is. Achterop zit zijn dochter Willy, voorop zoon Henk. Brouwer was huisarts in De Knipe en reed op de motor naar zijn patiënten die voor een groot deel aan de paden langs de Schoterlandse Compagnonsvaart woonden. Hij was maar een paar jaar arts in De Knipe, omstreeks 1915. Zijn graf ligt nog ten zuidoosten van de Hervormde kerk in het dorp.
Kijk en vergelijk met het origineel.
maandag 1 november 2010
History Happens Here!
De US National Archives hebben dit jaar de webpagina History Happens Here! geopend. Hierop is het mogelijk oude foto's uit de collecties die de instelling online beschikbaar stelt te uploaden in een actuele foto. Een groot succes kan dat (nog) niet worden genoemd, maar het levert wel mooie plaatjes op zoals die hierboven van het oude Ford's Theatre in Washington DC.
Wakker worden!
Als je op Flickr in The Commons zoekt op 'Leeuwarden' dan geeft dat drie zoekresultaten, althans op maandag 1 november 2010 om 12.48 uur. Dit is er één van. Je denkt eerst, is dit een glazenwasser? Maar nee, het bijschrift geeft uitleg:
"Wekservice uit vroeger jaren: porder / 'wekker' tikt met zijn porstok tegen een slaapkamerraam in Leeuwarden, 1947."
Wat een foto! Eigenlijk is elk verder commentaar overbodig, maar zo denken andere Flickr-bezoekers er niet over. Relevante informatie betreffende de foto is er tot op dit moment nog niet toegevoegd, maar het is wel leuk en soms grappig te lezen wat voor gedachten de foto oproept bij kijkers.
Wat te denken van de volgende van ?
".....maar wie wekte de porder .... en wat als hij zich versliep .....??"
Voor alle commentaren klik op de link met bron onder de foto.
Abonneren op:
Posts (Atom)