vrijdag 14 januari 2011

De wereld in vogelvlucht

Kaarten, atlassen, luchtfoto's, ik kan er niet genoeg van krijgen. Als weergave van de werkelijkheid, maar vooral als zoekplaatje en soms ook als kunst. Zo bezocht ik ruim een jaar geleden de tentoonstelling Vliegerfoto's in het Fries Museum. Het betrof foto's die door beeldend kunstenaar Gerco de Ruijter (Vianen, 1961) met een camera aan een vlieger zijn gemaakt. Het waren maar twaalf foto's, maar stuk voor stuk juweeltjes. De foto hieronder, in werkelijkheid manshoog, was er één van. Zo ziet een vogel dus Sandfirden.
 


Als liefhebber van kaarten heb ik de Tom-Tom altijd buiten de autodeur gehouden. Nog altijd doen we het zonder, maar de twijfel begint wel te knagen. Toen we vorig jaar tijdens onze vakantie in Denemarken op zoek waren naar het treinstation van Farum hebben we in mijn herinnering bijna een uur rondgereden. De voorsteden van Kopenhagen munten niet uit in goede bewegwijzering en na de hele stad doorkruist te hebben kwamen we uiteindelijk, vlakbij bij waar we de stad een uur eerder binnen waren gereden, uit bij het station. Toen we dit later op de camping in Hillerod vertelden aan een medekampeerder vroeg die: 'Waarom hebben jullie geen TomTom?' Zij hadden dezelfde tocht gemaakt en waren, op aanwijzing van het navigatiesysteem, linea recta naar het betreffende station gereden. Ja, dan heb je even niet veel te zeggen.

Wat kunnen wij als Tresoar met de nieuwe toepassingen op dit gebied? De mogelijkheden zijn bijna onbegrensd zou ik zeggen. De website Nederland 1858-1870 vind ik wat dat betreft inspirerend. We hebben voor Friesland een mooie basis in de vorm van HISGIS, dat we uit kunnen breiden met foto's, teksten, zoals de knipsels uit het Fries Landbouwblad betreffende bepaalde boerderijen, andere kaarten enz.

Ik wil afsluiten met de Tweede Wereldoorlog. Een interessante bron voor onderzoek naar die periode zijn de luchtfoto's die door de Geallieerden van de bezette gebieden in het algemeen en, vanuit ons perspectief, van Nederland in het bijzonder zijn gemaakt. Op de website www.watwaswaar.nl staan er enkele duizenden. Voor Friesland betreft het alleen foto's van Leeuwarden en omstreken. Onderstaande foto betreft het gebied ten noordoosten van de Oldehove. De toren zelf is linksonder nog net zichtbaar. Van de Provinciale Bibliotheek en het Ryksargyf, laat staan Tresoar, was destijds nog lang geen sprake. De foto is gemaakt in maart 1945, enkele weken voor de bevrijding. Een interessante vraag die je neffens my aan zo'n foto kunt stellen is: kun je zien dat de foto in oorlogstijd is gemaakt? Voor de foto's van de binnenstad van Rotterdam is die vraag niet moeilijk te beantwoorden, maar hoe zit het met een foto van Leeuwarden, een stad die vrijwel ongeschonden door de oorlog is gekomen?




De enige duidelijke aanwijzingen zijn neffens my de 'rode' kruisen op de daken van het Diakonessen Ziekenhuis, om te voorkomen dat ze een doelwit zouden vormen van Geallieerde bommenwerpers. Zien jullie er meer?

3 opmerkingen:

  1. Dank je voor deze leuk post, Otto. Vol met anekdotes en tot slot een mooie vraag. Ik zal 'm eens in de picture zetten, misschien weten Leeuwarden-kenners de antwoorden op dit zoekplaatje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Otto, jij schrijft hier over de rode kruisen op het dak van het Diakonessen Ziekenhuis. Ik meen me te herinneren, dat op het dak van de vroegere HBS(ik heb daarover in mijn blog onder leerplek ook wat verteld) aan de Fok in Heerenveen ook in de oorlog kruisen waren aangebracht. Alleen waren deze wit geschilderd. Zij waren in mijn schoolperiode (van `59-`66) ook nog aanwezig. Dus het hoeft niet te betekenen dat die foto`s wat betreft die kruisen in de oorlog gemaakt zijn.
    Mijn vraag aan jou is nu of het toen ook gebruik was om scholen op een dergelijke manier te beschermen. Ik heb zelf het antwoord al gevonden in het boek "De heertjes van `t Veen", dat verschenen is ter ere van het 100-jarig bestaan in 1970.
    In de eerste jaren van de oorlog was er nog gewoon school, maar op 24 september 1942 werd het gebouw gevorderd door de Duitsers en werd er een kazerne in ingericht. De lessen werd daarna in verschillende onderkomens in Heerenveen gegeven. In het najaar van 1944 werd het een opvangcentrum voor evacué's uit Limburg. En in de eerste maanden van 1945 werd het gebruikt als lazaret. Toen zijn de herkenningstekens van het Rode Kruis aangebracht. Het dak bestond uit donkergrijze dakpannen, dus om beter op te vallen is waarschijnlijk voor de kleur wit gekozen.
    Siep

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bedankt voor de reacties.
    Dat de kruisen, zoals op de school in Heerenveen, nog zo lang na de oorlog zichtbaar zijn gebleven was mij niet bekend.

    BeantwoordenVerwijderen